Vrouw & Maatschappij Sint-Niklaas gaat viraal!
Online Coronatalks #dichtbijjou
Sara Weemaes: Voorzitster zijn van een vrouwenvereniging, je kan het alleen maar als een voorrecht zien om een stel gedreven dames mee onder de vleugels van je maatschappelijk engagement te nemen.
Dat zijn alleszins mijn ervaringen sinds ik mezelf voorzitster mag noemen van Vrouw & Maatschappij in Sint-Niklaas. En daar was ik in het begin zelf door verrast. Toen me anderhalf jaar geleden gevraagd werd om deze taak op mij te nemen, was ik eerst in twijfel. Ik was er niet volledig van overtuigd dat ik via deze weg mijn politieke ei kwijt kon. Of anderen er ook via dit kanaal toe kon bewegen om zich mee in te zetten voor de samenleving. Dat ik een van-de-bovenste-plank fan ben van de sterktes van vrouwen, daar was ik uiteraard al lang zeker van. Dus deed ik waar ik in geloof en zelf al vaak getuige van mocht zijn dat het werkt; mensen aanspreken en in hun leefwereld treden. Kijken wat ik voor hen kan betekenen en hoe ik hen daar actief in kan betrekken. Dus organiseerde ik samen met een aantal van de al geëngageerde dames een gezellig uitwisselingsmoment, gecombineerd met een culturele activiteit rond vrouwelijke kunstenaressen
We legden ons oor te luisteren bij vrouwen die een rol opnemen bij andere vrouwenverenigingen, vrouwen die een actieve rol opnemen in de samenleving, gedreven ondernemers, vrouwen die al lid zijn bij Vrouw & Maatschappij,… Maar zorgden er vooral voor dat de groep een spiegel was van de samenleving: een diverse groep op vlak van achtergrond, afkomst, interesses, leeftijd,… Na een interessante, diepgaande babbel kozen we er samen voor om ons de komende periode in te zett
en rond drie zeer relevante thema’s: armoede, zeden en mentale/fysieke gezondheidszorg. En zo organiseren we regelmatig werkgroepen, fysieke of culturele activiteiten,… telkens uitgaand van de talenten van de betrokken dames en de noden in Sint-Niklaas. Zo kwam er bijvoorbeeld een recherche van de zedenpolitie langs, nodigden we een lid van het Bijzonder Comité uit voor de armoedewerkgroep, lieten we ons gidsen langs trage wegen en begeleidde een lokale lachcoach een sessie lachyoga in teken van mentale en fysieke gezondheid. Maar we blijven ook alert naar hoe het gaat met de dames in Sint-Niklaas en hoe we ze warm kunnen maken om zich in te zetten voor de maatschappij. Want bezig zijn met politiek kan op veel manieren. Het blijft ook niet bij activiteiten, door gemeenteraadsleden (experts in een van onze thema’s) uit te nodigen, proberen we ook iets te bewegen. Onze volgende stap is om met een aantal concrete aanbevelingen het leven van vrouwen verder positief te beïnvloeden.
Maar toen gooide COVID-19 roet in het eten…
Gezellig samenkomen met een potluck picknick zat er niet meer in, onze bekommernissen delen bij een glaasje en kijken hoe we elkaar daarin kunnen ondersteunen, werd van de tafel geveegd. Jammer vond ik, want gedurende de werking kreeg ik de bevestiging dat goed samenwerken vertrekt vanuit vertrouwen. Daarvoor moet er eerst verbinding worden gemaakt en moeten mensen zich gehoord en betrokken voelen. Met politiek is dat net zo: wantrouwen ontstaat meestal vanuit een idee dat het beleid een ver-van-mijn-bed-show is, met beleidsmakers die schijnbaar handelen vanuit hun ivoren toren. Dat idee wist ik te doorbreken met onze afdeling en die dynamiek wou ik graag behouden.
Daarnaast merkte ik op dat veel dames sukkelen met dezelfde obstakels tijdens hun quarantaine, van ‘hoe zat dat nu weer met die maatregelen’, tot ‘welke mogelijkheden/hulplijnen zijn er online als het even wat minder gaat’ en ‘hoe kan ik mijn kinderen helpen bij schoolwerk’ en ga zo maar door. Niet volledig onterecht; een verwarrende periode brengt onzekerheid met zich mee. En niet enkel een lokaal probleem, menig krantenartikel over gezinnen met financiële problemen, jongeren met mentale issues, vrouwen die hun tijd moeten zien te verdelen tussen telewerk en het entertainen van de kinderen,… passeren de revue.
Die zaken moesten maar eens bespreekbaar worden gemaakt, bedacht ik me.
Fysiek afstandelijk maar mentaal eens zo dichtbij, dat was de insteek. Een online activiteit, waarmee we een veilig platform creëren om te delen en kennis uit te wisselen, bood het antwoord. Dus gingen we aan de slag om zoveel mogelijk input te verzamelen; van hulplijnen als WATWAT tot online gratis huiswerk en kwalitatieve vrijetijdsbesteding. En zo organiseerden we onze eerste Zoom meeting met de dames in Sint-Niklaas. Om het online event te promoten, was, zoals dat zo vaak het geval is, ook een persoonlijke aanpak vereist. Ik deelde het event niet enkel op social media, maar stuurde het naar zoveel mogelijk dames via mail, Messenger,… En gaf zo uitgebreid mogelijk uitleg zodat ze begrepen wat de bedoeling was. Daarna was een testsessie aan de orde; de - in your face - digitale realiteit is bij sommigen (terecht) nog aan het rijpen in de hoofden. Dus begeleidden we hen met plezier bij het verkennen van het video-callen. Uit die testsessie kwamen best al wat thema’s naar voor, die ik bundelde om als leidraad te gebruiken tijdens de avond van het event. Om zoveel mogelijk dames te kunnen bereiken en kwalitatieve gesprekken te voeren, werkten we met sessies. Vooraf besprak ik met een paar dames dat zij alles goed mee opvolgden, zodat ik me kon focussen op het begeleiden van het gesprek.
Mentaal eens zo dichtbij; die woorden bleken al vlug werkelijkheid te worden. De deelnemers staken van wal en praatten honderduit over alles dat hen dwars zat en deelden al hun verzuchtingen met elkaar. In combinatie met de links/hulpmiddeltjes die we zelf deelden, kwamen er ook veel ideeën en tips uit de groep. Als kers op de taart mochten we tijdens sessie nummer 1 ook onze Oost-Vlaamse voorzitster Isolde Coens ontvangen. Die ging meteen mee in ons verhaal en werd zo deel van de groep. De sessies die daarop volgden waren al even openhartig en leerrijk maar vooral, ze smaakten naar meer. Dat was de vraag die meteen rees na ons virtueel experiment: Doen we dit nog? Kunnen we naast onze huidige werkgroepen regelmatig eens inchecken bij elkaar? Horen hoe het met de andere gaat, zelf eens luchten,… Ideeën uitwisselen, tips geven,… het hoeft niet altijd zo strak georganiseerd te zijn. Soms geldt: hoe lager de drempel, hoe waardevoller de input. Onze volgende virtuele V&M staat alvast op de planning!
Een paar bruikbare tips om zelf viraal te gaan:
- Zoek een rustige plaats waar je niet teveel gestoord wordt
- Zet je micro uit en enkel aan als je zelf aan het woord bent (om achtergrondgeluiden uit te sluiten)
- Zet de chat open (gewoon op chat klikken) en typ het als je graag aan het woord bent (zo praten we niet allemaal door elkaar)
- Klik op 'galery view', zo zie je iedereen tegelijkertijd tijdens het gesprek
- Laat het weten als je afhaakt en vertrekt (zeker geen probleem maar dan weten we dat je er niet meer bent 😊 )
Natuurlijk zijn er ook mensen die geen boodschap hebben aan al die virtuele samenkomsten en videogesprekjes. Vandaar richtte ik ook een online (gesloten) denktank/babbelbox op waar we samen met de leden verder werken rond onze thema's (armoede, zeden, mentale en fysieke gezondheid) maar ook praten over eventuele bezorgdheden of moeilijkheden. Net zoals bij de virtuele sessies delen we daar ook politieke ontwikkelingen die (deels) een antwoord kunnen bieden op sommige hedendaagse problemen. Zoals bijvoorbeeld de extra vrijgemaakte middelen voor mentaal welzijn (actieplan ‘Zorgen voor Morgen’) of de keuze voor extra aandacht voor kwetsbare kinderen en jongeren.
Gesloten facebookgroep (denktank/babbelbox)
https://www.facebook.com/groups/1125326921167406/
Moraal van mijn verhaal?
Je zou er door verrast zijn hoe eerlijk en oprecht mensen met je zijn als je je er maar voor openstelt. Voeg daar de talenten van de leden aan toe en je hebt een gouden formule voor een mooiere samenleving. Een vrouwelijk toverdrankje als het ware. Het klinkt allemaal heel magisch… maar soms denk ik wel eens: Us ladies, we could rule the world.
Vrouwen moeten niet versterkt worden, we zijn al sterk genoeg. Het gaat erom dat die sterktes erkend en ingezet worden.
Of zoals G.D. Anderson het zo mooi zegt:
“Feminism isn’t about making women stronger. Women are already strong. It’s about changing the way the world perceives that strength”.
En eigenlijk geldt dat ook voor de samenleving in het algemeen:
Uitgaan van de kracht van mensen, maar er niet van uitgaan dat iedereen zomaar mee is of het eens is met wat er wordt beslist, is van toepassing op een veel grotere groep. Sterk leiderschap is beslissingen kunnen en durven nemen, maar daar ook de stem van degenen waar het over gaat, actief in opnemen.
Interesse om Vrouw & Maatschappij in Sint-Niklaas online te volgen?
https://www.facebook.com/Vrouw-Maatschappij-Sint-Niklaas-563259313728494/
Meer weten over de manier waarop we werken? Contacteer me gerust:
Saraweemaes@gmail.com
0497/06.27.52