Vrouw & Maatschappij – CD&V politica zet zich in voor Mamas for Africa
Neem deel aan de actie van Vrouw & Maatschappij en maak er op die manier ook voor de vrouwen in Oost-Congo een mooier jaar van! We ontwierpen bladwijzers die u tijdens een event kan verkopen aan €2 per stuk, waarvan de opbrengst integraal naar Mamas for Africa gaat.
Mamas for Africa (MfA) is een Vlaamse vzw die steun biedt aan vrouwen en meisjes die het slachtoffer werden van seksueel geweld. MfA heeft twee vestigingen in Oost-Congo, waarmee ze een gebied bedienen dat twee keer zo groot is als België (Zuid–Kivu). Als kleine vzw worden zij niet structureel ondersteund door de overheid, en doen zij vooral beroep op giften van burgers. De jaarrapporten van MfA zijn vrij te raadplegen op de website, en bieden op een transparante manier een overzicht van de besteding van de budgetten. Dankzij de zeer beperkte organisatorische kosten, stromen meer middelen rechtstreeks door naar de mensen ter plekke!
Om het leed van vrouwen en meisjes in Oost-Congo onder de aandacht te brengen, werd Dina Tersago in 2018 ambassadrice voor Mamas for Africa. Bekijk haar pakkende oproep hier. En er is nóg een reden waarom we deze organisatie uitkozen. Gewezen V&M bureaulid Tracy Bibo Tansia verhuisde in september 2019 naar Bukavu, om er als chef de mission van de lokale werking aan de slag te gaan.
Lees hier ons gesprek met Tracy, waarmee ze ons een inkijk geeft in het werk van MfA.
V&M: Oost-Congo is een woelige regio en daarmee geen evidente bestemming. Wat maakte dat je hier naartoe wilde verhuizen, en hoe is dit tot nu toe voor jou verlopen?
Tracy: Ik ben in België geboren en getogen. Mijn ouders zijn geboren in Congo. Ik ben dus Belgische met Congolese roots. Toen ik nog aan de UGent studeerde, droomde ik er al van om naar Congo te gaan om er te werken in de ontwikkelingssamenwerking of als diplomate. Verhuizen naar Congo voelde voor mij als een logische transitie. Ik wilde teruggaan naar mijn roots en daar het verschil maken.
Maar ik had nooit gedacht dat ik in Oost-Congo zou terecht komen. Zeker niet in Bukavu, want het is een regio die ik niet kende. Het is een woelige regio inderdaad. Op dit ogenblik is er letterlijk een oorlog aan de gang, slechts een aantal kilometers verderop. Dus zeggen dat het woelig is, is een understatement. Maar ik voel daar niet meteen iets van. Rechtstreeks is er geen impact. Wel is het zo dat we op die plekken waar er oorlog is, onze activiteiten tijdelijk hebben stopgezet.
Foto: Ziekenhuis van Walungu (Tracy in het midden) waar MfA vrouwen met fistels laat opereren.
Mensen beseffen vaak niet hoe groot Congo is. Onlangs ontving ik berichten van mensen uit België die op het nieuws hadden gezien dat er een grote overstroming was in Kinshasa, waarbij er ook doden vielen. Ze vroegen me of alles in orde was met mij. Dat is best wel grappig omdat Kinshasa aan de andere kant van het land ligt, meer dan 2000 kilometer verderop. Enfin, alles is dus in orde met mij! De onveiligheid heeft me nooit tegengehouden. Integendeel, via Mamas for Africa kan ik veel betekenen voor de mensen hier. Oost-Congo is de schoonste plek waar ik ooit ben geweest. De noden van de mensen zijn groot maar de schoonheid is groter. Ik ben echt blij dat ik hier kan wonen. Welkom voor een bezoek, of zoals ze zeggen in het Swahili: Karibu!
V&M: Bedankt voor de uitnodiging, wie weet gaan we daar ooit wel eens op in! Kan je wat meer vertellen over wat Mamas for Africa precies doet?
Tracy: Mamas for Africa steunt slachtoffers van seksueel geweld. Vrouwen, jonge meisjes en in sommige gevallen, jammer genoeg, zelfs kleuters. We bieden deze slachtoffers psychologische én medische ondersteuning. In onze twee vrouwenopvanghuizen, in Bukavu en Uvira, hebben we een team van psychologen en verpleegsters. Slachtoffers van seksueel geweld die meer gespecialiseerde medische zorg nodig hebben, sturen we naar het Panzi ziekenhuis. Dat ziekenhuis wordt gerund door dokter Mukwege die vorig jaar nog de Nobelprijswinnaar voor de vrede ontving.
Naast slachtoffers van seksueel geweld ondersteunen we ook vrouwen met pathologische aandoeningen zoals prolapsus (baarmoederverzakking) en fistels (een opening tussen de vagina en de blaas of endeldarm met incontinentie tot gevolg). Dit zijn typische medische problemen die we zien bij vrouwen in regio’s met weinig medische voorzieningen en een hoog vruchtbaarheidscijfer. Dankzij de subsidies van de provincie Vlaams-Brabant kunnen we jaarlijks een vijftigtal vrouwen met een prolapsus laten opereren. Onlangs was ik aanwezig bij zo´n operatie. De dokters herstellen letterlijk de vrouwen. Het geeft me zoveel voldoening om te zien welke impact we hebben op de levens van vrouwen.
Foto: Een moeder arriveert in het vrouwenhuis met haar vierjarige dochtertje op de rug, dat het slachtoffer werd van seksueel geweld.
Ten slotte doen we ook aan wat je ‘sociaal werk’ zou kunnen noemen. We doen aan sensibilisering binnen de lokale gemeenschappen, en volgend jaar gaan we ook van start binnen kerken. Door de beeldvorming rond seksueel geweld te veranderen, proberen we het probleem bij de wortel aan te pakken. Ook gezinsplanning is een thema waarrond we werken, want veel gezondheidsproblemen van vrouwen hebben te maken met het hoge geboortecijfer. Ons team bemiddelt ook binnen families, wanneer bijvoorbeeld een vrouw verstoten wordt na een verkrachting dan gaan we het gesprek aan. En dat leidt er soms toe dat de relaties herstellen. Zoals je ziet, gaan we voor een holistische aanpak waarbij we slachtoffers van seksueel geweld op verschillende vlakken proberen te versterken. Sommige slachtoffers hebben nood aan financiële onafhankelijkheid, wanneer ze bijvoorbeeld niet terug kunnen naar hun familie. Daarvoor werken we samen met een aantal lokale partners.
V&M: Het is duidelijk dat jullie echt een verschil maken in het leven van vrouwen. Waar haalt Mamas for Africa haar middelen vandaan?
Tracy: Omdat we geen NGO zijn, krijgen we geen overheidsgeld. Onze middelen komen vooral van particulieren. Soms ontvangen we wel eens een subsidie van een overheidsinstantie, maar dat is niet structureel. Bijvoorbeeld, dankzij een budget dat we kregen van de provincie Vlaams-Brabant kunnen we vrouwen met een prolapsus laten opereren in twee ziekenhuizen in Zuid-Kivu. Maar het is elk jaar opnieuw weer knokken om de begroting rond te krijgen. Het team in België vecht voor elke euro. Ik zie wel dat veel mensen het belang van ons werk begrijpen en in onze organisatie geloven. Daarom communiceer ik graag op sociale media over wat we doen.
Foto: Een veertienjarig slachtoffer in gesprek met de psychologe van het vrouwenhuis.
V&M: De noden in de regio blijven wel ontzettend groot, en een oorlog kan alles wat jullie opbouwden in een oogwenk verwoesten. Word je daar nooit moedeloos van?
Tracy: Negatieve gedachten helpen niemand vooruit. De noden zijn inderdaad gigantisch groot maar precies daarom is het belangrijk om te focussen op datgene wat je wel kan beïnvloeden.
Ik werk ondertussen sinds vier maanden voor Mamas for Africa. Ik verwelkom elke vrouw die hier binnenkomt in mijn gebroken Swahili. Twee maanden geleden kwam er een slachtoffer van verkrachting toe in ons vrouwenhuis. Ik keek naar haar blik en het was precies alsof ze geen ziel meer had. Ik kan dit moeilijk beschrijven. Ze lachte niet en ze was precies niet echt aanwezig. Onze psychologe heeft haar toen begeleid en doorgestuurd naar het Panzi ziekenhuis voor verdere verzorging. Maandelijks ga ik zelf ook naar het Panzi ziekenhuis om te zien hoe het met onze vrouwen gaat. Onlangs liep ik daar rond en plots voelde ik iemand die me een knuffel gaf. Het was die vrouw! Ze lachte en zei: merci mama chérie. Dat is wat telt voor mij en waarom ik mijn werk zo graag doe. We maken werkelijk een verschil in de levens van vrouwen!
Foto: Tracy brengt een bezoek aan de vrouwen in het ziekenhuis van Kasenga.
Wij wensen Tracy en het voltallige Mamas for Africa team veel succes!